qərəmə — I (Meğri) bax qarama. – Ərxın qərəməsin təmizlə:n ki, su qoşax II (Meğri) qapaz. – Qərəməni niyə unın başinə saleysan? … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
endirmək — f. 1. Aşağı salmaq, düşürmək, yaxud enməsinə, aşağı düşməsinə kömək etmək. . . Söz var ki, dağa çıxardar, söz var ki, dağdan endirər. C. M.. Arvad ərini geyindirib, qolundan yapışıb, pilləkəndən endirib qayıtdı. Ə. H.. 2. Sallamaq, aşağı tutmaq.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ikiəlli — z. Hər iki əllə, iki əlin iştirakı ilə, hər iki əlini işlədərək. İkiəlli tutmaq. İkiəlli yığmaq. – <Hacı Mehdi:> Guya məni qalxızıb ikiəlli vurdular yerə. Ə. H.. <Cəfər:> Elə bunu deməyimi gördüm, anam başıma ikiəlli qapaz salıb,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
konka — <rus.> köhn. Tramvayın tətbiqinə qədər vaqonları atla hərəkətə gətirilən şəhər dəmir yolu, habelə bu yolda işləyən vaqon. <Zərbəli:> Usta, getdim yolda ətəklədim, bir qapaz vurdu yıxıldım, mən durunca mindi konkaya qaçdı. Ə. H..… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qarama — is. məh. 1. Çay və bulaq ətrafındakı palçıqlı su, lığ. Soyunun, dizə qədər çirmənin, bu gölməçələri gəzin, donuz qaramaya girdi. S. R.. Bəhram ayağını üzəngiyə qoyub minmək istərkən yəhər çevrildi, o da böyrü üstə qaramaya yıxıldı. Ə. Vəl.. 2.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qurğuşun — is. 1. Göyə çalar bozumtul rəngli çox ağır yumşaq metal. Ərgin qurğuşun. Mətbəə hərfləri qurğuşundan tökülür. – Ayrı ayrı kimyəvi elementlərdən alüminium, sürmə, volfram, nikel, kobalt, qurğuşun və radioaktiv metalların yeni yataqlarının axtarışı … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
solğun — sif. 1. Rəngi qaçmış, rəngi solmuş, soluq. Solğun çöhrə. – <Ovçunun> solğun dodaqları əsir, bir birindən xeyli aralı olan qövsəbənzər qaşları çatılmışdı. M. Rz.. <Mahmudun> solğun sifəti qızarmışdı. S. Vəliyev. // Təravəti getmiş,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
təpələmək — f. 1. Təpə kimi yığmaq, təpə əmələ gətirmək; qalaqlamaq. Torpağı təpələmək. 2. Başına qapaz vurmaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əndam — is. <fars.> 1. Bədən. Qaşı, gözü, əndamı, təmamən əl ayağı; Hər bir sənəmin başına yüz naz kimindir? M. V. V.. Uşağın əndamına quru xına sürtməyə başlardılar. H. S.. 2. Boy, qədd, qamət, boy buxun, bədən quruluşu. Əndamı olduqca düzgündür.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ətəkləmək — f. 1. Ətəyindən tutmaq, tutub saxlamaq. <Zərbəli:> Usta, getdim, yolda ətəklədim, bir qapaz vurdu, yıxıldım. . Ə. H.. Pası mollanı ətəkləyib dayandırdı. S. R.. Sazandalar şuluqluq düşdüyünü, toyun pozulduğunu yəqin etdilər, Məşədi Cahangiri … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
